Osad – pełnowartościowe paliwo
Aby osady ściekowe stały się pełnowartościowym paliwem dla cementowni, elektrowni czy spalarni odpadów komunalnych, wymagają odpowiedniego wysuszenia. Interesującym rozwiązaniem jest próba współspalania mokrych osadów ściekowych z biomasą.

Parametry paliwowe
Istnieją trzy główne sposoby termicznej utylizacji osadów: spalanie, współspalanie oraz metody alternatywne (piroliza, zgazowanie) [2]. Piroliza i zgazowanie nie są popularnymi metodami gospodarowania osadami w Polsce. Najczęściej stosuje się spalanie oraz współspalanie. Aby określić, którą metodę termicznej utylizacji zastosować, należy poznać parametry paliwowe (tab. 1). Zestawienie wykonano dla wybranych paliw, z którymi najczęściej prowadzony jest proces współspalania.
Korzystny proces
Osady ściekowe posiadają ok. 80% wody, co uniemożliwia ich autotermiczne spalenie. Warunkiem monospalania jest wysuszenie osadu do poziomu poniżej 40% zwartości wody, natomiast zawartość substancji palnych (węgiel, wodór, siarka) powinna wynosić powyżej 25% [1]. Budowa instalacji spalania charakteryzuje się sporymi nakładami finansowymi, dlatego przedsiębiorstwa wodno-kanalizacyjne nie są predysponowane do samodzielnego tworzenia skomplikowanych i drogich instalacji gospodarki komunalnymi osadami ściekowymi [3]. Korzystnym rozwiązaniem może być więc proces współspalania w cementowniach czy kotłach energetycznych.