Oczyszczony biogaz trafia do naziemnego, suchego, przeponowego, niskociśnieniowego zbiornika magazynowego. Funkcją magazynu jest wyrównanie nierównomierności produkcji i rozbioru biogazu oraz utrzymanie minimalnego ciśnienia po stronie zasilania zbiornika (1,5-2,0 kPa). Wewnętrzna membrana wykonana jest z PCV wzmocnionego poliestrem i umieszczona wewnątrz stalowej konstrukcji ochronnej. Zbiornik przewidziany jest na zgromadzenie 1000 m³ biogazu, co według założenia odpowiada ok. 25% dobowej produkcji biogazu. Biogaz ze zbiornika podawany jest do instalacji odbiorczej przez dmuchawy zapewniające w czasie poboru utrzymanie ciśnienia na poziomie 3,5-5,0 kPa. W przypadku, gdy produkcja biogazu przekracza jego zużycie, w stanie maksymalnego napełnienia zbiornika, czujnik uruchamia pochodnię biogazu spalającą jego nadmiar.

Ze zbiornika biogaz, poprzez dmuchawy, trafia do instalacji wykonanej z rur stalowych kwasoodpornych, którą doprowadzany jest do odbiorników w postaci dwóch gazogeneratorów o mocy 160 kWe każdy, lub dwóch kotłów o mocy cieplnej 250 kWt każdy.

Przed gazogeneratorami na instalacji zamontowano dodatkowy filtr świecowy wyłapujący ewentualne pyły złożone z siarki elementarnej porwanej ze stacji odsiarczania katalitycznego, krzemu i innych substancji.

Energia elektryczna i cieplna powstała z biogazu trafia do urządzeń technologicznych oczyszczalni ścieków. Energię elektryczną ze względu na zsynchronizowanie jej z energią pochodzącą z sieci energetycznej mogą pobierać wszystkie urządzenia elektryczne zamontowane w oczyszczalni. Energię cieplną pobierają komory fermentacyjne, instalacje grzewcze obiektów kubaturowych oraz suszarnia osadu.

Fot.: MWiO Grudziądz

Cały artykuł opublikowany został w magazynie „Kierunek Wod-Kan” 1/2015