Na Stacji Filtrów
Państwowe przedsiębiorstwo wykonało szereg istotnych inwestycji. W 1964 roku, uruchomiony został Wodociąg Praski oraz ujęcie wody, zwane w światowej literaturze fachowej „ujęciem warszawskim”, wykonane według projektu inż. Władysława Skoraczewskiego (1894-1959) we współpracy z inż. Stanisławem Wojnarowiczem (1897-1970). Było to największe ujęcie infiltracyjne w Europie, zwane przez ludność Grubą Kaśką.

Na Stacji Filtrów nastąpiła dalsza rozbudowa ciągu technologicznego, bowiem w 1972 roku powstał obiekt z procesem koagulacji według licencji francuskiej firmy Degremont. Sięgnięto też po nowe źródło wody, oprócz rzeki Wisły, jakim jest Zalew Zegrzyński (zasilany wodami Narwi i Bugu) i w 1986 roku uruchomiono Wodociąg Północny.

Dalszy rozwój systemu wod-kan
Podjęto również działania w zakresie systemu kanalizacji, czego przykładami są: uruchomienie Kolektora Burakowskiego w 1961 roku, jak też rozpoczęcie oczyszczania części ścieków komunalnych w uruchomionej w roku 1991 oczyszczalni ścieków „Czajka”.

1 stycznia 2003 roku Miejskie Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji w m.st. Warszawie zostało spółką akcyjną, której akcjonariuszem jest miasto Warszawa. Przystąpienie Polski do Unii Europejskiej w 2004 roku i wymogi standardów unijnych postawiły przed spółką akcyjną nowe wezwania. Konieczny był bowiem dalszy rozwój systemu wodociągowo-kanalizacyjnego, a szczególnie dalsze inwestycje związane z uzdatnianiem wody i oczyszczaniem ścieków.

W 120. rocznicę popłynięcia wody ze Stacji Filtrów do warszawskiej sieci wodociągowej, w roku 2006 [1] zakończono budowę oczyszczalni ścieków „Południe”, która oczyszcza ścieki z południowych dzielnic lewobrzeżnej Warszawy.

Warto dodać, że w 2006 roku gościli na warszawskiej Stacji Filtrów potomkowie Lindleyów z prawnuczką Williama Marią Lindley z Wielkiej Brytanii. W wielu państwach Europy odszukał ich historyk prof. Ryszard Żelichowski, autor wspaniałej monograficznej książki o Lindleyach [2].

Program inwestycyjny w trzech fazach
Spełniając wymogi wspólnotowe, spółka opracowała program inwestycyjny dotyczący modernizacji i rozbudowy eksploatowanego systemu wodociągowo-kanalizacyjnego złożony z trzech odrębnych faz, a mianowicie: faza I – układ przesyłowy dla oczyszczalni ścieków komunalnych „Południe”, faza II – poprawa jakości wody w Warszawie,
faza III – zaopatrzenie w wodę i oczyszczanie ścieków w Warszawie. W fazie I zbudowano między innymi przewody
przesyłowe do oczyszczalni ścieków „Południe” i pompownie ścieków, natomiast faza II obejmowała między innymi rozbudowę i renowację magistral wodociągowych i sieci przewodów rozdzielczych oraz modernizację procesów uzdatniania wody w dwóch zakładach: Wodociągu Północnego i Wodociągu Centralnego. W fazie III nastąpiła między innymi modernizacja i rozbudowa oczyszczalni ścieków „Czajka” i budowa układu przesyłowego ścieków z lewobrzeżnej części miasta do tej oczyszczalni.

Do czasu zmodernizowania i rozbudowy oczyszczalni ścieków „Czajka”, Warszawa nie miała w pełni uregulowanej gospodarki wodno-ściekowej. Inwestycja ta, przy wielkości 2,4 mln RLM (Równoważnej Liczby Mieszkańców), stanowi najistotniejszą pozycję Krajowego Programu Oczyszczania Ścieków Komunalnych (KPOŚK). „Czajka” jest dużym, nowoczesnym obiektem ochrony wód, zajmującym obszar 52,7 ha, którego średni przepływ dobowy ścieków, w wyniku rozbudowy, wzrósł z 240 000 m3 do 435 300 m3 [4]. Oczyszczalnia „Czajka” została oficjalnie
uruchomiona 22 marca 2013 roku.

Należy również podkreślić, że w roku 2012 zespół Stacji Filtrów Williama Lindleya, na mocy rozporządzenia prezydenta RP Bronisława Komorowskiego, został uznany za Pomnik Historii. Każdy kto obejrzy warszawskie filtry powolne, będzie ich piękno pamiętał do końca życia.

Niewątpliwie w przyszłości będzie istniała konieczność dalszego rozwoju systemu, nadążającego za rozwojem miasta i różnymi uwarunkowaniami technicznymi czy hydrologiczno-meteorologicznymi, związanymi między innymi ze starzeniem się infrastruktury sieciowej i zmianami klimatycznymi.

Fot.: Archiwum MPWiK w m.st. Warszawie S.A.

Literatura
[1] Album Dla dobra publicznego – 120 lat Wodociągów Warszawskich, 1886-2006. Wydawca Miejskie Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacja w m. st. Warszawie S.A. Warszawa 2006, s. 207.
[2] Żelichowski R.: Lindleyowie. Dzieje inżynierskiego rodu. Oficyna Wydawnicza Rytm. Warszawa, 2002, s. 816.
[3] Gromiec M. (Red.): Ochrona ujęć wody przed zanieczyszczeniami – Poprawa jakości wody dla Warszawy. Materiały Międzynarodowej Konferencji Naukowo-Technicznej. Wydawca Miejskie Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji w m. st. Warszawie S.A. Warszawa 2007, s. 301.
[4] Gromiec M., Kiskinen S.: Audyt techniczny funkcjonowania linii technologicznych ścieków i osadów ściekowych oczyszczalni ścieków Czajka. WSEiZ, Warszawa, 31 grudzień 2013, s.70.
[5] Album, Czajka dla Warszawy, dla Wisły, dla Bałtyku. Wydawca Miejskie Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji w m.st. Warszawie S.A. Warszawa 2013, s. 159.