Ujęcie powierzchniowe „Grabówka” zlokalizowane jest na prawym brzegu Wisły w części cofkowej Zbiornika Włocławskiego. Z ujęcia pochodzi ok. 50 % ogólnej ilości wody dostarczanej odbiorcom. Ujęcie na prawobrzeżnej części Płocka powstało w 1968 r. Z uwagi na stan zużycia wymagało remontu i modernizacji w celu poprawy niezawodności i bezpieczeństwa dostaw wody dla miasta Płocka. Roboty budowlane rozpoczęły się w styczniu 2021 roku i obejmowały m.in.:

• Pompownię I stopnia – wymiana całego istniejącego układu technologicznego: pomp, rurociągów i armatury;
• Komorę ujęciową – wymiana kraty zabezpieczającej przed przedostaniem się dużych części pływających do zatoki ujściowej;
• Komorę wlotową – odnowienie ścian wewnątrz komory, nadziemnej zewnętrznej części komory, wymiana pomostów i drabinek. Wymiana instalacji wentylacyjnej, instalacji odwadniającej rurociągi oraz instalacji pompowej do odprowadzenia wody z wnętrza komory.
• Budowę by-passu zatoki ujęciowej stanowiący zapasowe zasilanie w wodę pompowni Io.
• Zatokę ujęciową – umocnienie skarpy płytami ażurowymi i kamieniem. Remont schodów terenowych, chodnika oraz ściany oporowej przy wlotach do zatoki.
• Remont budynku agregatorowni wraz z wymianą agregatu prądotwórczego.
• Przebudowę układu drogowego na terenie ujęcia wody.

W ramach przebudowy ujęcia zaprojektowano i wykonano podwyższenie o 0,7 m nasypu okalającego zatokę od strony północnej, zabezpieczające teren ujęcia wody przed powtarzającymi się podtopieniami. Na tym nasypie posadowione zostało ogrodzenie terenu i droga dojazdowa do południowej części ujęcia.

System Biomonitoringu

Dodatkowo, ujęcie wyposażono w układ monitorujący w sposób ciągły parametry jakościowe ujmowanej wody, a także w system monitoringu zewnętrznego i wewnętrznego. Mowa tutaj o Systemie Biomonitoringu, który stanowi system wczesnego ostrzegania przed incydentalnym zanieczyszczeniem wody ujmowanej z Wisły na ujęciu „Grabówka”. W specjalistycznym zbiorniku umieszczono osiem małż z gatunku skójka zaostrzona. Do każdego z tych osobników został przytwierdzony elektromagnes współpracujący z sondami pomiarowymi, które rejestrują stopień otwarcia muszli, i ich naturalny biorytm, porównywalny do ludzkiego EKG. Nagłe zamknięcie się muszli będzie natychmiast informowało o niekorzystnej zmianie parametrów wody pitnej. Organizmy te przy monitorowaniu wody będą pracowały trzy miesiące. Po tym czasie nastąpi wymiana organizmów na nowe. Te natomiast, które pracowały trzy miesiące będą odtransportowane do jeziora z którego wcześniej zostały pozyskane.

Inwestycja zakończyła się 31.03.2022 r. Wartość robót budowlanych wraz z kosztami nadzoru inwestorskiego i autorskiego wyniosła 11,4 mln zł, przy udziale środków unijnych na poziomie ok. 7,2 mln zł.