Równo 200 lat temu opublikowano pierwszą relację prasową z harców Lajkonika po ulicach Krakowa. Tym smutniejszy jest fakt, że w tym roku nie pojawi się barwna medialna relacja z tego, tak zakorzenionego w historii naszego miasta i wodociągów wydarzenia.

Pochód Lajkonika nieodłącznie związany jest z Wodociągami Miasta Krakowa. To właśnie z siedziby głównej wodociągów mieszczącej się przy ul. Senatorskiej 1, wyrusza barwny orszak Konika Zwierzynieckiego.
To właśnie tu, na dziedzińcu Wodociągów Miasta Krakowa, punktualnie o godzinie 12.00, każdego roku w oktawę Bożego Ciała, zbierają się tłumnie mieszkańcy Krakowa, pracownicy i dziennikarze, by uczestniczyć w niezwykłym wydarzeniu. Chcą być nie tylko świadkami barwnych tańców Lajkonika, ale też zostać dotknięci przynoszącą szczęście magiczną buławą.

W tym roku jeździec na drewnianym koniku, ubrany w tatarski strój zatańczy samotnie na płycie Rynku Głównego, chociaż zwykle jego pochód to znacznie dłuższa i wyczerpująca wyprawa. Z dziedzińca wodociągów Konik Zwierzyniecki przy akompaniamencie granej na żywo muzyki i w otoczeniu swojego barwnego orszaku, wyrusza w kilkugodzinną trasę ulicami Krakowa na Rynek Główny, by odebrać tam haracz od władz miasta.

Początki tej radosnej i barwnej tradycji, zgodnie z powszechnie znaną legendą, związane są z ocaleniem Krakowa przed najazdem tatarskim. Dokonali tego dzielni wiślani flisacy z okolic Zwierzyńca, zwani również włóczkami. Same harce Lajkonika według źródeł historycznych odbywały się od około połowy XVIII wieku. Od tego okresu, pomimo ogromnych przemian politycznych, społecznych i cywilizacyjnych pochód Lajkonika, zwanego też Konikiem Zwierzynieckim, odbywał się niemal każdego roku w oktawę Bożego Ciała.

Co najmniej od lat 60-tych XX wieku, w rolę Lajkonika wcielają się pracownicy Wodociągów Miasta Krakowa. Od 1988 jest nim Pan Zbigniew Glonek - obecnie przebywający na zasłużonej emeryturze.