Jedno z pierwszych zdań Ramowej Dyrektywy Wodnej brzmi: „Woda nie jest produktem komercyjnym, takim jak każdy inny, lecz raczej
dziedzictwem, które musi być chronione, bronione i traktowane jak dziedzictwo”. Wraz z postępem cywilizacji, rozwojem przemysłu i budownictwa wzrasta niestety zanieczyszczenie wód w rzekach i zbiornikach wodnych. Człowiek jest w stanie ograniczyć to zagrożenie, ale nie może mu całkowicie zapobiec. Dla każdego przedsiębiorstwa wodociągowego najważniejszym celem, wynikającym z przepisów prawa, jest dostarczenie produktu bezpiecznego konsumentów. Z powodu dużego znaczenia jakości wody pitnej dla zdrowia ludzkiego, koniecznym jest spełnienie polskich i europejskich standardów jakości pozwalających stwierdzić, że woda jest „czysta i zdrowa”.

Zmiany przepisów odnośnie jakości wody

W ostatnim dziesięcioleciu obserwujemy dynamiczną zmianę przepisów regulujących zarówno sposób działania przedsiębiorstw wodociągowych, jak i rozporządzeń określających wymagania jakościowe stawiane wodzie przeznaczonej do spożycia. Niezależnie od zmian w przepisach polskich, Unia Europejska podejmuje szereg nowych inicjatyw dotyczących modyfikacji przepisów prawnych w zakresie ochrony środowiska i ochrony zdrowia. Przykładem są prace nad kierunkami zmian przepisów dotyczących jakości wody do picia określonych w dyrektywie DWD 98/83/EU i wprowadzenia obligatoryjnych planów bezpieczeństwa wody. W roku 2015 proces ten został zakończony wydaniem nowej dyrektywy Komisji UE 2015/1787 zmieniającej załączniki II i III do dyrektywy 98/83/WE z 3 listopada 1998 r. w sprawie jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi.