Partner serwisu
25 sierpnia 2016

25 lat wdrażali. Ile wdrożyli?

Kategoria: Oczyszczalnie ścieków

25 lat, które upłynęły od czasu przyjęcia w 1991 r. dyrektywy w sprawie oczyszczania ścieków komunalnych (91/271/EEC), to dobra okazja, by sprawdzić, które z jej zapisów już wdrożono, a z którymi jest największy problem.

25 lat wdrażali. Ile wdrożyli?

Ogólna wytyczna dyrektywy polega na tym, że wszelkie aglomeracje liczące powyżej 2 000 RLM (równoważna liczba mieszkańców), mają być wyposażone w systemy zbierania i odpowiedniego oczyszczania ścieków. To „odpowiednie oczyszczanie” ma wiele elementów. Jednym z ważniejszym jest konieczność usuwania związków biodegradowalnych (oczyszczanie biologiczne), a w obszarach narażonych na eutrofizację – usuwanie substancji ją pogłębiających, czyli głównie związków azotu i fosforu.

Terminy wdrożenia dyrektywy zostały określone dla krajów będących w UE podczas jej uchwalania. Kolejne, przystępujące kraje, negocjowały okresy przejściowe, aby dać sobie czas do przeprowadzenia odpowiednich inwestycji. Etapy realizacji kolejnych celów zależne są od redukcji ładunku, wielkości aglomeracji.

Problem z podwyższonym usuwaniem biogenów
Odnośnie oczyszczania wtórnego, zazwyczaj biologicznego, o którym mówi artykuł 4, wymaganie zostało spełnione dla 86% unijnej populacji (464 mln RLM). Kwestia artykułu 5 jest dużo trudniejsza. Na jego podstawie kraje członkowskie miały określić obszary wrażliwe i zbudować oczyszczalnie tak, aby odpowiednio usuwać związki wywołujące eutrofi zację, czyli azot i fosfor. Obowiązek podwyższonego usuwania biogenów spełniono w 50,5%, celem jest osiągnięcie redukcji 57,5% całkowitego generowanego ładunku. Rzeczywiście, rośnie liczba oczyszczalni z podwyższonym usuwaniem biogenów i bardziej zaawansowanymi technologiami, jak np. filtracja, naświetlanie promieniami UV. 12 krajów członkowskich (Austria, Czechy, Dania, Niemcy, Estonia, Finlandia, Łotwa, Litwa, Luksemburg, Holandia, Polska, Rumunia) zdecydowało się wdrażać art. 5(8) i budować oczyszczalnie z podwyższonym usuwaniem biogenów, chroniąc całe swoje terytorium. Zakres stosowania zaawansowanych technologii jest jednak różny i nie zawsze dotyczy zarówno fosforu, jak i azotu. W dodatku przystępowanie do UE kolejnych krajów członkowskich spowodowało określanie nowych zlewni chronionych dyrektywą ze względu na narażenie na eutrofi zację: Morze Bałtyckie, północno-zachodnia część Morza Czarnego, delta Dunaju, północny Adriatyk. Podstawowe dane zebrane na potrzeby ósmego raportu zaprezentowane zostały w tabeli 4. Porównanie tych danych wywołuje wiele pytań, między innymi o efektywność strategii, jaką przyjęła Polska. Pokazuje także różnice w kosztach i planowaniu oraz wciąż duże potrzeby niemal wszystkich krajów UE.

Dane z ósmego raportu KE (źródło [3]) - ZOBACZ TABELĘ

Fot.: pl.123rf.com

ZAMKNIJ X
Strona używa plików cookies w celu realizacji usług i zgodnie z Polityką Plików Cookies. OK, AKCEPTUJĘ